ประวัติศาสตร์ภาษาและวัฒนธรรมประเทศมาเลเซีย

ประวัติศาสตร์ของมาเลเซียกล่าวกันว่าเริ่มต้นจากรัฐสุลต่านมะละกาซึ่งมีอายุราว ค.ศ. 1400 ในช่วงเวลาแห่งความรุ่งเรืองดินแดนสุลต่านครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของชายฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมาเลเซียและเกาะสุมาตรา มะละกากลายเป็นรัฐบาลที่รุ่งโรจน์ ศาสนาอิสลามเป็นศาสนาหลักที่เกิดขึ้นและกลายเป็นศาสนาหลักของผู้อยู่อาศัยเนื่องจากผู้ปกครองเองนับถือศาสนา

ในปี 1511 มะละกาตกอยู่ในมือของโปรตุเกสและนั่นคือจุดเริ่มต้นของยุคอาณานิคมในแหลมมลายู หลังจากนั้นมลายูตกอยู่ในเงื้อมมือของดัตช์ในปี 1641 และอังกฤษในปีพ. ศ. 2367 ผ่านสนธิสัญญาแองโกล – ดัตช์

ในช่วงทศวรรษที่ 1920 และ 1930 ชาวมลายาจำนวนมากเริ่มได้รับการศึกษาไม่ว่าจะเป็นจากตะวันออกกลางหรือการศึกษาในท้องถิ่น เป็นผลให้กลุ่มผู้มีการศึกษากลุ่มนี้ปรากฏตัวเพื่อต่อสู้ในนามของลัทธิชาตินิยม

เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2489 อังกฤษได้ก่อตั้งสหภาพมลายู

ความสามัคคีระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์หลัก 3 กลุ่ม ได้แก่ มาเลย์จีนและอินเดียนำไปสู่ข้อตกลงลอนดอนที่ลงนามเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2499 และได้ให้สัญญาณว่ามลายาจะบรรลุเอกราชในวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2500 ทุนกูอับดุลเราะห์มานอัลฮัจได้ทำการประกาศ เอกราชของมลายูในปาดังบันดาร์ฮิลิร์มะละกาเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2499 ในวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2504 ทุนกูอับดุลราห์มานปุตราอัลฮาจได้เสนอแนะให้มีการรวมอาณานิคม 5 แห่ง ได้แก่ แหลมมลายูสิงคโปร์ซาบาห์ซาราวักและบรูไนเพื่อก่อตั้งประเทศใหม่

การจัดตั้งรัฐที่เรียกว่ามาเลเซียสำเร็จเมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2506

ภาษามาเลเซีย หรือมาเลย์มาเลย์ เป็นชื่อที่ใช้กับภาษามาเลย์ที่ใช้ในมาเลเซียเป็นประจำ (ตรงข้ามกับความหลากหลายที่ใช้ในอินโดนีเซียซึ่งก็คือ เรียกว่าภาษาชาวอินโดนีเซีย) ภาษาราชการของมาเลเซียคือภาษามาเลย์ แต่ในบางครั้งรัฐบาลเรียกว่าภาษามาเลเซีย ภาษามาเลเซียมาตรฐานเป็นรูปแบบมาตรฐานของภาษามลายู Johore-Riau ประชากรมาเลเซียส่วนใหญ่พูดถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเรียนภาษามาเลย์หรือภาษาพื้นเมืองอื่น ๆ ก่อนก็ตาม ภาษามลายูเป็นวิชาบังคับในโรงเรียนประถมและมัธยม

ลักษณะสำคัญอย่างหนึ่งของวัฒนธรรมมาเลเซียคือการเฉลิมฉลองเทศกาลและงานต่างๆ ปีที่เต็มไปด้วยสีสันที่น่าตื่นเต้นและกิจกรรมที่น่าตื่นเต้น บางคนเคร่งศาสนาและเคร่งขรึม แต่บางคนเป็นงานที่มีชีวิตชีวาและสนุกสนาน คุณลักษณะที่น่าสนใจอย่างหนึ่งของเทศกาลหลักในมาเลเซียคือประเพณี "เปิดบ้าน" นี่คือช่วงเวลาที่ชาวมาเลเซียเฉลิมฉลองเทศกาลนี้เชิญเพื่อนและครอบครัวมาที่บ้านเพื่อรับประทานอาหารรสเลิศและมิตรภาพแบบดั้งเดิม

มาเลเซียที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมเฉลิมฉลองเทศกาลต่างๆมากมาย แต่เทศกาลที่ต้องระวังทั่วประเทศคือวันหยุดของชาวอิสลามโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเดือนรอมฎอนที่ถือศีลอด ในช่วง 29 หรือ 30 วันชาวมุสลิมจะละเว้นจากการกินดื่มและสูบบุหรี่ตั้งแต่เช้ามืดถึงพระอาทิตย์ตก ไม่ใช่มุสลิมทุกคนที่ปฏิบัติตามประเพณีหรือรักษาช่วงเวลาเต็มหรือถือศีลอดเดือนรอมฎอน แต่ส่วนใหญ่พยายามอย่างจริงจัง