ประวัติศาสตร์ภาษาและวัฒนธรรมประเทศโมซัมบิก

มีเครื่องปั้นดินเผาโบราณถูกขุดพบมากมายบนเกาะโมซัมบิก ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นที่ตั้งของเมืองในสมัยศตวรรษที่ 14 หรือเมื่อประมาณ 600 ปีก่อน ชนพื้นเมืองชาวสวาฮิลีนั้น มีต้นกำเนิดมาจาก “Kilwa Kisiwani” เป็นเมืองที่เชื่อมระหว่าง “Angoche” และ “Quelimane” ในปี ค.ศ.1514 จากบันทึกของดูอาร์เต้ บาโบซ่า ได้ระบุไว้ว่าประชากรส่วนใหญ่ของที่นี่เป็นชาวมุสลิม และใช้ภาษาสวาฮิลีเป็นภาษาทางการของพวกเขา ชื่อของเกาะแห่งนี้ถูกสืบทอดมาจากผู้ปกครองเกาะแห่งนี้คือ “มัซซ่า บิน บิก” ต่อมาชื่อได้ถูกปรับให้เรียกกันง่ายขึ้นในสังคมปัจจุบัน จนได้กลายเป็น “โมซัมบิก” อย่างที่เราคุ้นเคยกันดี

ในปี ค.ศ.1507 ชาวโปรตุเกสได้ตั้งฐานทัพเรือบนเกาะแห่งนี้ และได้สร้าง “Chapel of Nossa Senhora de Baluarte” ขึ้นในปี ค.ศ.1522 ที่ในตอนนี้มันได้กลายเป็นสิ่งก่อสร้างอายุเก่าแก่สุดในวัฒธรรมยุโรปเขตซีกโลกใต้ ชาวโปรตุเกสยังคงสร้างสิ่งปลูกสร้างอีกหลายสิ่งหลายอย่างมากมายบนเกาะแห่งนี้ อย่างป้อมซานเซบาสเตียน ที่ต่อมาถูกเรียกกันว่า “หอคอยหิน” ชาวโปตุเกสได้ตั้งศูนย์กลางของอาณานิคมบนที่แห่งนี้ จนกระทั่งถูกชาวดัตช์โจมตีในปี ค.ศ.1607 สถานที่แห่งนี้ยังคงถูกใช้เป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญต่ออินเดีย สินค้าของพวกเขาหลักๆคือ แรงงานทาส เครื่องเทศ และทองคำ