ประวัติศาสตร์ภาษาและวัฒนธรรมประเทศเรอูว์นียง

กะลาสีเรือชาวอาหรับเคยเรียกเกาะนี้ว่า "Adna Al Maghribain" (เกาะตะวันตก) ชาวโปรตุเกสเป็นชาวยุโรปพวกแรกที่เจอเกาะแห่งนี้ โดยไม่มีผู้อาศัยอยู่ในปี พ.ศ. 2056 และตั้งชื่อว่า "Santa Apollonia" ตามชื่อนักบุญอะพอลโลเนีย เมื่อเกาะแห่งนี้ได้ถูกฝรั่งเศสยึดครอง ได้ควบคุมและบริหารจากพอร์ตลูอิส ประเทศมอริเชียส แม้ว่าธงชาติฝรั่งเศสได้ถูกชักขึ้นโดยฟรองซัวส์ โกชตั้งแต่ปี พ.ศ. 2181 แล้ว แต่ซานตาอาปอลโลเนียได้ถูกอ้างสิทธิ์เป็นของประเทศฝรั่งเศสอย่างเป็นทางการก็เมื่อปี พ.ศ. 2185 ตอนที่เขาเนรเทศนักโทษฝรั่งเศส 12 คนที่เกาะแห่งนี้จากประเทศมาดากัสการ์ ผู้ต้องหาที่ต้องโทษได้กลับไปยังประเทศฝรั่งเศสหลายปีถัดมา และในปี พ.ศ. 2192 เกาะแห่งนี้ได้ถูกตั้งชื่อว่า "เกาะบูร์บง" (Île Bourbon) ตามชื่อราชวงศ์บูร์บงที่ปกครองประเทศฝรั่งเศสในขณะนั้น

"เรอูนียง" กลายเป็นชื่อของเกาะในปี พ.ศ. 2336 โดยคำพิพากษาของสมัชชาแห่งชาติเมื่อราชวงศ์บูร์บงล่มสลายลง และการตั้งชื่อนี้เพื่อเป็นที่ระลึกถึงสหภาพแห่งการปฏิวัติจากมาร์เซย์และผู้พิทักษ์แห่งชาติในกรุงปารีส ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2335 ต่อมาในปี พ.ศ. 2344 เกาะแห่งนี้ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "เกาะโบนาปาร์ต" (Île Bonaparte) ตามชื่อนโปเลียน โบนาปาร์ต อย่างไรก็ตามในปี พ.ศ. 2353 เกาะแห่งนี้ก็ได้ถูกยึดครองโดยกองทัพเรืออังกฤษ นำโดยพลเรือเอกโจเซียส โรว์ลีย์ และใช้ชื่อเกาะบูร์บงตามเดิม ต่อมาเมื่อกลับมาเป็นของประเทศฝรั่งเศส หลังจากการประชุมที่เวียนนาในปี พ.ศ. 2358 ถึงกระนั้นเกาะแห่งนี้ก็ยังคงใช้ชื่อเกาะบูร์บงต่อมา จนกระทั่งปี พ.ศ. 2391 เมื่อราชวงศ์บูร์บงฟื้นฟูล่มสลายลงในระหว่างการปฏิวัติ ซึ่งชื่อของเกาะก็ได้กลับมาเป็นเรอูนียงเหมือนเดิม เรอูนียงกลายเป็นเขตการปกครองโพ้นทะเลของประเทศฝรั่งเศสตั้งแต่วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2489

วัฒนธรรมของเรอูนียงนั้นเป็นการผสมผสานระหว่างยุโรป แอฟริกา ทมิฬ อินเดีย เวียดนามและวัฒนธรรมชาวเกาะ ภาษาราชการคือ ภาษาฝรั่งเศส ภาษาที่พูดกันมากที่สุดคือ ครีโอลเรอูว์นียง ซึ่งมาจากภาษาฝรั่งเศส