ประวัติศาสตร์ภาษาและวัฒนธรรมประเทศซิมบับเว

ซากของวัฒนธรรมยุคหินที่มีอายุตั้งแต่ 500,000 ปีก่อน ถูกค้นพบในซิมบับเวและมีความเชื่อว่าชาวซานซึ่งยังคงมีชีวิตอยู่ส่วนใหญ่ในทะเลทรายคาลาฮารีของบอตสวานา เป็นลูกหลานกลุ่มสุดท้ายของผู้อาศัยดั้งเดิมทางตอนใต้และตอนกลางของแอฟริกา พวกเขาถูกขับไล่ไปในทะเลทรายโดยกลุ่มชนที่ใช้ภาษาบันตู ในระหว่างการอพยพอันยาวนานจากทางเหนือใน ซึ่งชาวบันตูโดยมากจะอาศัยอยู่ในทวีปแอฟริกา ตั้งแต่ทะเลสาบชาดจนถึงแอฟริกาใต้ในปัจจุบัน เชื่อว่าชาวบันตูกลุ่มแรกมาถึงซิมบับเวระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 5 ถึง 10 ซิมบับเวเป็นที่ตั้งของซากปรักหักพังหินจำนวนมากรวมทั้งที่เรียกว่า Great Zimbabwe (ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโกในปี 1986) ซากปรักหักพังบางส่วนมีอายุตั้งแต่ประมาณศตวรรษที่ 9 บางชิ้นส่วนที่ซับซ้อนที่สุดจะอยู่ในช่วงเวลาหลังศตวรรษที่ 15 และเป็นแหล่งกำเนิดของบันตู ซิมบับเวมีภาษาราชการ 16 ภาษา ได้แก่ เชวา, ชีบาร์วี, อังกฤษ, คาลังก้า, คอย-ซาน, นามเบีย, นเดา, นเดเบเล่, ชันกานี, โชนา, ภาษามือ, โซโท, ตองก้า, ซวาน่า, เวนด้า และ โซซ่า อย่างไรก็ตามภาษาอังกฤษ โชนาและนเดเบเล่ เป็นภาษาที่พูดกันอย่างแพร่หลายในประเทศ ประชากรประมาณ 70% พูดภาษาโชนาและพูดภาษาชิโชนาเป็นภาษาแรก แต่ภาษาทางการของซิมบับเวคือภาษาอังกฤษ