ประวัติศาสตร์ภาษาและวัฒนธรรมประเทศมอนต์เซอร์รัต

ชาวอเมริกันพื้นเมืองดั้งเดิมของมอนต์เซอร์รัตเริ่มเข้ามาในเลสเซอร์แอนทิลลิสประมาณ 3,000 ปีก่อนคริสตศักราช ชาวอินเดียนแดงคาริบซึ่งมาถึงในภายหลังได้รับการกล่าวขานว่าตั้งชื่อเกาะว่า Alliouagana (“ ดินแดนแห่งพุ่มไม้หนาม”) อย่างไรก็ตามมอนต์เซอร์รัตไม่มีใครอยู่ในช่วงเวลาที่คริสโตเฟอร์โคลัมบัสพบเห็นมันในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 1493 ระหว่างการเดินทางครั้งที่สองไปยังทวีปอเมริกา โคลัมบัสตั้งชื่อเกาะนี้ให้เป็นวัดแห่งมอนต์เซอร์รัตในสเปน เป็นอาณานิคมในปี 1632 โดยชาวคาทอลิกชาวไอริชจากเซนต์คิตส์ (เซนต์คริสโตเฟอร์) ที่อยู่ใกล้ ๆ ซึ่งเซอร์โทมัสวอร์เนอร์ผู้ว่าการเซนต์คิตส์คนแรกของอังกฤษส่งไป ต่อมาผู้อพยพชาวไอริชจำนวนมากมาจากเวอร์จิเนีย มีการจัดตั้งพื้นที่เพาะปลูกเพื่อปลูกยาสูบและครามตามด้วยฝ้ายและน้ำตาลในที่สุด ผู้ตั้งถิ่นฐานในยุคแรกถูกโจมตีซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยกองกำลังฝรั่งเศสและชาวอินเดียคาริบ ชาวฝรั่งเศสเข้าครอบครองเกาะในปี 1664 และอีกครั้งในปี 1667 แต่ได้รับการบูรณะให้อังกฤษโดยสนธิสัญญาเบรดา กองกำลังฝรั่งเศสไล่ยึดเกาะในปี 1712 และยึดเกาะนี้เป็นครั้งสุดท้ายในปี 1782 แต่สนธิสัญญาปารีส (พ.ศ. 2326) ได้ส่งคืนเกาะนี้ให้อังกฤษอีกครั้ง

สังคมมอนต์เซอร์ราเชียนผสมผสานระหว่างประเพณีของแอฟริกันไอริชและอังกฤษแม้ว่าวัฒนธรรมในอเมริกาเหนือจะกลายเป็นอิทธิพลหลัก พิธีกรรมแบบดั้งเดิมเช่นการเต้นรำจัมบี้ซึ่งเป็นการแสดงให้เห็นถึงศาสนาพื้นบ้านเกือบจะหายไปในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 การเต้นรำครั้งหนึ่งเกิดขึ้นตามพิธีกรรมของชาวคริสต์ (เช่นบัพติศมาหรืองานแต่งงาน) หรือในช่วงวิกฤต ดนตรี Jumbie ช่วยสร้างสภาพที่เหมือนการเคลื่อนไหวในหมู่ผู้นมัสการที่ต้องการรักษาอาการเจ็บป่วยหรือการยกคาถาโอเบียห์ (obia) ซึ่งเป็นคาถาแบบดั้งเดิม เครื่องดนตรีพื้นบ้าน ได้แก่ ฟลุตสามเหลี่ยมและกลองหุ้มหนังแพะแบน ดนตรีพื้นบ้านลดลงส่วนหนึ่งเป็นเพราะรูปแบบดนตรีที่นำเข้าเช่นคาลิปโซ่เรกเก้โซกาและป๊อป เทศกาลคาร์นิวัลซึ่งถูกนำไปยังมอนต์เซอร์รัตในปี 2505 จัดขึ้นระหว่างวันบ็อกซิ่งเดย์ (26 ธันวาคม) และวันปีใหม่ (วันกระโดดขึ้น) (1 มกราคม) วันเซนต์แพทริก (17 มีนาคม) เป็นวันหยุดราชการ ในพื้นที่เป็นอนุสรณ์การก่อจลาจลของทาสและวีรบุรุษของชาวมอนต์เซอร์ราเชียนและงานเฉลิมฉลองโดยทั่วไปจะดำเนินต่อไปเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ก่อนที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจที่เกิดจากการปะทุชาวมอนต์เซอร์รัตมีมาตรฐานการครองชีพที่ค่อนข้างสูงรวมถึงที่อยู่อาศัยที่พึ่งพาได้และสินค้าอุปโภคบริโภคที่นำเข้า หลายคนไปเที่ยวต่างประเทศบ่อยครั้งที่สหรัฐอเมริกา ผู้อยู่อาศัยในชนบทที่มีอายุมากขึ้นยังคงมีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมตามครอบครัวที่ดินและคริสตจักร ครอบครัวขยายและการเชื่อมต่อกับสมาชิกในครอบครัวในต่างประเทศยังคงมีความสำคัญสำหรับชาวมอนต์เซอร์รัต อาหารของเกาะนี้ขึ้นชื่อเรื่อง“ น้ำแพะ” สตูว์เนื้อแพะข้นซึ่งเป็นอาหารประจำชาติ ในปีพ. ศ. 2520 ผู้อำนวยการสร้าง Beatles George Martin ได้เปิดสตูดิโอบันทึกเสียงเพลงบนเกาะ มีผู้มีชื่อเสียงในวงการร็อคแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนเช่น Paul McCartney, the Rolling Stones และ Elton John และเปิดดำเนินการจนถึงปี 1989 เมื่อเฮอริเคนฮิวโก้ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ต่อมามาร์ตินได้ระดมทุนเพื่อสร้างศูนย์วัฒนธรรมมอนต์เซอร์รัตซึ่งเป็นศูนย์ศิลปะการแสดงที่เปิดในลิตเติ้ลเบย์ในปี 2549 มีบริการโทรทัศน์เคเบิลและดาวเทียมและรายการวิทยุได้รับความนิยมโดยเฉพาะผ่าน ZJB Radio Montserrat ซึ่งเป็นสถานีวิทยุของรัฐบาล . หนังสือพิมพ์หลัก Montserrat Reporter ตีพิมพ์ทุกสัปดาห์ มีการอัปเดตฉบับออนไลน์บ่อยขึ้น